Պատգամավորները ճամփա են ընկնում Նուկիմ քաղաք, ճամփին տեսնում են, որ խանութպաները փախել են: Վախենում են և հետ են գնում թագավորի մոտ։ Գնում են թագավորի պալատ, դռնապանը խաբար է անում թագավորին, որ պատգամավորները հետ են եկել և թագավորը հրամայում է դռները բացել։ Ավագ պատգամավորը ասում է թագավորին, որ խանութպաները ո՞ւր են փախել։ Թագավորն ասաց.
— Նրանք եկել են պալատ, խաղող և շաքար են վաճառում։ —
Ինչո՞ւ էք եկել այստեղ,- ասաց թագավորը։Ավագ պատգամավորը ասաց.
— Մենք վախեցել եկել ենք ձեզ հարցնենք, թե ուր են խանութպանները։
-ԴԵ հետ գնացեք Նուկիմ քաղաք, ամառը շուտով անցնում է։Պատգամավորները արագ վազելով գնացին Նուիկիմ քաղաք, հետո ճամփին մեկը ընկավ մյուսի հետևից, մյուսը մյուսի և վեցն էլ ընկան։ Ճանապարհին թագավորը հրաման է տալիս, որ գնան տեսնեն ինչ եղավ անխելքներին, գնում են տենում մահացել էին։ Բայց հետո Նուկիմ քաղաքից մի ճամփորդ է գալիս քսակը ձեռը, պատգամավորները վերցնում են նրա ձեռքից, տեսնում՝ մեջը ոսկի։ Մեզ տվեք մեք կտանք թագավորին, տանում են տալիս թագավորին։ Թագավորը չի ուզում նայի, թե ինչ կա մեջը, միանգամից հրամայում է ձերբակալել։ Գնում են ձերբակալեն, և վերջապես ձերբակալեցին։